De 6 pijlers van Beeldcultuur.

Bij het eerste college van het vak Beeldcultuur werd ons meteen duidelijk gemaakt dat dit vak niet erg op onze andere vakken zal lijken. Niet alleen het onderwerp is anders maar ook de manier van lesgeven. De docent verteld over zijn onderwijsvisie die ik op deze blog al eerder omschreef als onderwijs 3.0. 

Het hoofdonderwerp Beeldcultuur kan samengevat worden als al het visuele om ons heen dat door de mens is gemaakt en waar betekenis aan gegeven wordt. Voorbeelden zijn televisieprogramma’s, foto’s, YouTube-filmpjes en infographics. Om deze brede definitie te verdelen zijn er 6 pijler opgestel, bij deze pijlers geef ik telkens een voorbeeld.
 
 
 
 

1. Geschiedenis en erfgoed
Beelden laten zien waar we vandaan komen. Door geschiedenis uit te drukken in beelden blijven vele prachtige plaatjes bewaard.
Dit is een filmpje dat is gemaakt om de geschiedenis van Nederland kort maar krachtig te vertellen. 

 

 

 

  

 

Watersnoodramp 1953



 

Waar nu veelal met film wordt gewerkt, was vroeger foto het belangrijkste beeld van de geschiedenis.

 

 

 

2. Informatie en Design

Beelden maken complexe situaties toegankelijk. Soms moet je iets zien om het te kunnen begrijpen. Beelden kunnen iets vaak veel sneller en makkelijk uitleggen dan enkel woorden.Een voorbeeld is een infographic, hier wordt op een makkelijke en snelle manier veel informatie over fastfood gegeven. 

 

 

 

 

 

 

 

 Een plattegrond is ook een manier om informatie over te brengen. Zo kun je gemakkelijk zien waar je wat kunt vinden of waar je heen moet.

 

 

 

 

 

 

 

 

3. Cultuur en Kapitaal
Beelden zijn bepalend voor de identiteit. De media bepalen onder andere veel trends, het modebeeld en wat het ideale uiterlijk zou zijn.
Bij deze pijler moest ik meteen denken aan de documentaire beperk houdbaar die we voor dit vak moesten bekijken. Hierin wordt duidelijk dat de media heeft bepaald wat men als een mooie vrouw beschouwd. 

 

 

 

 

 

 

 

Ook de mode-industrie profiteert van invloed van beelden en media om hun kleren te verkopen en het modebeeld te bepalen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 4. Politiek en Maatschappij
Beelden kunnen doorslaggevend zijn bij belangrijke maatschappelijke, politieke of ethische kwesties. De vraag is hoeveel invloed deze debatten nou echt hebben op de kiezers, maar ze geven wel een beeld van de politiek.

 

 

  

 

 

Ook met posters proberen politieke partijen beelden bij de kiezers op te leggen. Ze leggen hierbij bijvoorbeeld de nadruk op kwesties die de desbetreffende partij erg belangrijk vindt.

 

 

 

 

 

 

 
5. Kunst en Creativiteit
Beelden roepen emoties op en kunnen de werkelijkheid beïnvloeden. Hier bij moest ik meteen aan Esscher en 3D painting denken. Dat zijn vormen van kunst die de werkelijkheid beïnvloedden en daarmee emoties kunnen oproepen.
Hier laat men zien hoe een 3D painting wordt gemaakt. Het lijkt zo echt dat mensen er vaak niet zomaar overheen durven lopen.

 

 

 

 

 Esscher staat bekend om zijn geweldige tekeningen waarmee hij enorm veel verwarring kan scheppen. Alles is anders dan het lijkt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 6. Sociale Media en Democratie
Iedereen communiceert met beelden. Bij sociale media denk je natuurlijk meteen aan twitter en Facebook. Maar van communiceren met beelden is ook sprake bij het gebruik van Emoticons.Facebook is een van de grootste sociale media, er wordt enorm veel gebruik van gemaakt. Vooral de jeugd kan zich geen leven zonder Facebook meer voorstellen.

Emoticons worden vaak gebruikt als ondersteuning van een digitaal verzonden bericht. Ze geven een beter beeld van wat de verzender bedoeld en nemen een beetje de plaats in van non-verbale communicatie.

 

 

In de tekst van De woord/beeld controverse in een digitale cultuur verteld Hans van Driel dat de status van het communiceren met beelden lager is dan dat van de geletterde vormen van communiceren, zoals spreken en schrijven. Tegenwoordig worden deze domeinen steeds meer in elkaar verweven. Woord en beeld vormen samen steeds meer een cultuur. Daarnaast is er sprake van digitalisering, wat ervoor zorgt dat de verweving van woord en beeld steeds sneller gaat. De schriftcultuur wordt steeds minder, een voorbeeld is de daling van de tijd die men besteed aan gedrukte media.
Maar nu is de vraag zal de gedrukte media ooit helemaal verdwijnen?  Vele zeggen van wel maar ik denk dat het nooit helemaal verdwijnt. Lezen vanaf papier blijft naar mijn mening gewoon prettiger dan vanaf een scherm.

 

Literatuur:

Driel, H. van (2006), De woord/beeld controverse in een digitale cultuur. In Bertien Broekhans & Anne Dijkstra (eds), Verbeelding van kennis. Jaarboek KennisSamenleving (Jaarboek KennisSamenleving, 2) (pp. 12-27). Amsterdam: Aksant.